افغانستان در اتصال تجارت، تاریخ غنی و طولانی دارد که قدامت آن به راه ابریشم بر می‌گردد. متآسفانه، چندین دهه کشمکش و نزاع به اقتصاد افغانستان صدمه وارد نموده است، البته که بدون فرصت‌ها نیز نبوده است.
مهم است که به وضعیت اقتصاد ۱۵ سال قبل افغانستان پیش از سقوط طالبان نظر انداخته شود. کابل و بسیاری از بخش‌های افغانستان با زیر‌بنای خیلی اندک شکل مخروبه را به خود گرفته بود. تعداد کمی افغان‌ها از برق مستفید بودند و عدۀ اندکی به جهان خارج ارتباط داشتند. اشغال شوروی، بعد از آن جنگ داخلی و رژیم وحشیانۀ طالبان داد و ستد اقتصادی افغانستان را کاهش داد، که کاملآ وابسته به کمک‌های بشردوستانه بود.
خوشبختانه تغیرات زیادی رونما گردیده است. افغانستان پس از چندین دهه کشمکش و نزاع در نتیجۀ زحمات افغان‌ها، رهبران شان و حمایت جامعۀ بین المللی در مسیر درست در حرکت است.
پیشرفت‌های چشمگیر در عرصه‌های تعلیم و تربیه، مراقبت‌های صحی، تجارت و زیربنا صورت گرفته است. اقتصاد افغانستان نسبت به دوران طالبان ده چند رشد نموده است، درآمد خالص بیش از سه برابر شده و پول افغانی یکبار دیگر ثبات خود را حفظ نموده است. حکومت افغانستان با همکاری صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی در تولید و صادرات محصولات و کالا‌های گرانبها جهت خود کفایی کار می‌کند تا افغانستان موقف و جایگاۀ تاریخی خود را در تجارت جهانی دوباره کسب نماید.
افغانستان سکتور مالی را مدرن و عصری می‌سازد و در راستای رسیدن به معیار‌های شناخته شده بین المللی بانکی سعی و تلاش می‌ورزد. من از کارکرد‌های مقامات افغان در بیرون شدن از “لست خاکستری” اتحادیه بین المللی مبارزه با پول‌شویی استقبال می‌کنم و آنها را به تلاش بیشتر درراستای پیکار به پول‌شویی و مبارزه علیه تمویل تروریزم، تشویق می‌کنم.
همۀ ما از وضعیت دشواری که بسیاری از افغان‌ها به آن مواجه هستند، بهتر آگاه هستیم. مشکلات اقتصادی و فقر در افغانستان بسیار عادی شده است. حالا اقتصاد افغانستان در حال توسعه است، اما هنوز هم برای ایجاد شغلِ کافی برای جوانان افغان که برای دریافت کار و درآمد کافی برای خانواده‌های شان مشتاق هستند، بطی است. موج بازگشت افغان‌ها به کشور و محیط ضعیف تجارتی به افزایش بیکاری و ایجاد چالش‌های بیشتر کمک نموده است.
از مدت‌های خیلی زیاد تلاش‌های مشترک ما برای ساختن دولت با منابع تمویل کننده نسبت به کارانداختن سرمایۀ خصوصی متمرکز بوده است. اما در واقع آیندۀ اقتصاد افغانستان به سکتور خصوصی و تجارت وابسته است. هیچ حکومتی نمی‌تواند که رفاه و سعادت را به “ارمغان” آورد، مگر جز اینکه دولت‌ها در گسترش و توسعۀ تجارت زمینه سازی نموده، که برای ایجاد کار برای ده‌ها هزارافغان ضروری پنداشته می‌شود. مثال خوب آن افتتاح دهلیز جدید هوایی افغانستان و هند بوده می‌تواند. حکومت ایالات متحده افتخار می‌کند که با حکومت افغانستان در راستای استفاده از راه‌های جدید برای صادرات محصولات افغانی به بازار‌های جدید منطقه کار می‌نماید. در این ماه تاجران افغان به رهبری وزارت تجارت و صنایع افغانستان ۱۰۰ تن محصولات افغانی را به هند صادر نمودند. ادارۀ انکشاف بین المللی ایالات متحده در نظر دارد که در ماه‌ها و سال‌های پیشرو وزارت تجارت و صنایع افغانستان را در تسهیل حمل و نقل هوایی محصولات، کمک بیشتر نماید.
افغانستان یک کشور ثروتمند است. از هر نوع معادن خاص غنی می‌باشد، دارای ثروت فراوان در بخش منابع انرژی می‌باشد که در آن نفت، گاز، زغال، برق آبی، آفتابی و باد شامل می‌شود.این کشور دارای تاریخ با افتخار، روابط فرهنگی عمیق در منطقه و سرشار از منابع طبیعی می‌باشد. امروز افغانستان خوشبخت است که از نیروی کار در حال رشد برخوردار است که به دریافت جایگاه خود در اقتصاد جهان مشتاق هستند. تاجران افغان در جستجوی دریافت بازارها به محصولات شان هستند. بلی می‌دانیم که باوجود ادامه خشونت‌ها، تاجران افغان در سعی و جستجوی فرصت‌ها برای رشد و نو آوری هستند. افغانستان برای قرن‌ها در عرصه تجارت پیشتاز بود و من باور دارم که افغان‌ها دوباره به آن نقش رهبری دست خواهد یافت.
ما در کار با حکومت افغانستان جهت حرکت به سوی رشد اقتصادی متعهد هستیم . بر اساس سیاست اقتصادی درست و سالم، توسعه در سکتور زراعت و معادن ، افغانستان می‌تواند که رابطه تاریخی راه ابریشم را بین آسیا و غرب دوباره تجدید نماید. من باور کامل دارم که برای توسعۀ اقتصادی دراز مدت پایدار در افغانستان یگانه راه کاهش بروکراسی و افزایش سرمایه گذاری خصوصی می باشد.
ما به کمک و حمایت خویش از تجارت‌های کوچک و بزرگ افغان، دسترسی به بازارها، و ایجاد شغل بیشتر برای افغان‌ها در سراسر کشور ادامه خواهیم داد.
