ایالات متحده، در این روز، در کنار مهاجران، بیجاشده گان و عودت کننده گان افغان و نیز کسانی که در خارج از کشورشان زندگی می کنند، ایستاده است. از سال 2002م، بیش از 6.5 میلیون مهاجر افغان به کشور شان عودت کرده اند که بیشتر آنها به کمک کمیشنری عالی ملل متحد در امور مهاجران طی بزرگترین پروسۀ عودت داوطلبانه در تاریخ کمیشنری عالی ملل متحد در امور مهاجران، بازگشته اند. ایالات متحده در این راستا بزرگترین کمک کننده هم در سطح بین المللی و هم افغانستان، است. عودت کننده گان حدود 20 درصد از نفوس این کشور را تشکیل می دهند.
ما به عنوان دوست و شریک پایدار افغانستان، بار دیگر بر تعهد خود در مورد عودت کننده گان افغان و افرادی که به دلیل ترس یا شرایط نامناسب مجبور به ترک کشور شده اند، اذعان می کنیم. ما از ادغام مجدد پایدار آنها به عنوان یک کار درست و ایجاد فرصت، رفاه و صلح در اینجا و سراسر منطقه حمایت می کنیم.
آقای بلینکن وزیر امور خارجۀ ایالات متحده به تاریخ 4 جون بیش از 266 میلیون دالر کمک بشردوستانه جدید را برای این کشور اعلام کرد. این کمک شامل تقریبا 109 میلیون دالر است که از طرف دفتر امور جمعیت، پناهندگان و مهاجرت وزارت امور خارجه که بیشتر از 80 ملیون آن برای حمایت از کار کمیشنری عالی سازمان ملل در امور پناهنده گان در یک شرایط و زمان خطرناک برای بسیاری از شهروندان این کشور، اهدا می شود. ما به این کمک افتخار می کنیم.
همچنان باید به صراحت یادآور شد که این امر، کافی نیست. افغانستان و افغان ها به امنیت و صلح نیاز دارند – به این نیاز دارند که دیگر پناهنده نباشند. این اهداف اصلی ایالات متحده می باشد.
امریکا به شدت به حمایت خود از این کشور و نهادهای آن، به ویژه نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان ادامه می دهد که انسجام، مفیدیت و تعهد آنها تحت رهبری افغانستان همچنان زیربنای امنیت – و امیدی است که افغان ها برای آینده بهتر دارند. سفارت ایالات متحده قصد دارد، در اینجا بماند و ما قصد داریم، برنامه های قوی کمک، حمایت و تعامل با مردم افغانستان را به نماینده گی از صلح، امنیت و رفاه ادامه دهیم.
ما از دعوت منشی عمومی سازمان ملل متحد برای آتش بس بشردوستانه حمایت کرده و خواهیم کرد و انسان بودن کسانی را که این امر را رد می کنند، زیر سوال می بریم.
روند صلح کند و ناامید کننده است. ما می دانیم که این امر دلایل زیادی دارد، اما نباید از آن دست کشید چون انعطاف پذیری برای صلح هم ضروری و هم امکان پذیر است. این امر مایۀ امید این کشور و مردم آن برای جلوگیری از جنگ بیشتر، محرومیت و تراژیدی بیشتر و پناهنده گی بیشتر است.
در روز جهانی مهاجرت، من از رهبران افغانستان، همراه با دوستان و شرکا این کشور، بازیگران اصلی منطقه می خواهم که – بیایید بلند فکر کنیم – طالبان باید برای پایان جنگ و صلحی که منافع همه افغان ها را تأمین کند، دستاوردهای 20 سال گذشته را حفظ کنند و این کشور و منطقه را قادر به ایجاد آیندۀ روشن تری سازد، خردمندانه و شجاعانه فکر کنند.
