به عنوان بخشی از تعهد ما در قبال مردم افغانستان، ایالات متحده بیش از 266 میلیون دالر کمک بشردوستانه جدید را فراهم خواهد کرد. با این کمک، مجموع کمک های بشردوستانه ایالات متحده به افغانستان از سال 2002 م تاکنون به 3.9 میلیارد دالر می رسد.
این کمک مردم ایالات متحده شرکای بشردوستانهٔ بین المللی ما را کمک خواهد کرد تا از حدود 18 میلیون شهروند نیازمند افغانستان از جمله؛ بیش از 4.8 میلیون بیجا شده داخلی را مورد حمایت قرار دهد. طی سال جاری، بیش از 115,000 تن به دلیل درگیری های داخلی در افغانستان آواره شده اند و نزدیک به 500,000 تن از عودت کنندگان به کمک نیاز داشتند. این کمک ها شرکای ما را در امر فراهم نمودن سرپناه، فرصت های معیشتی، مراقبت های صحی مورد نیاز، کمک های اضطراری غذایی، آب آشامیدنی پاک، خدمات صحی و رفع نیازمندی های ناشی از ویروس کووید – 19، کمک خواهد کرد. علاوه بر این، این کمک می تواند آسیب پذیرترین افغان ها به ویژه زنان و دختران را که به دلیل شیوع ویروس کووید 19 و دهه ها درگیری با خطرات خاصی از جمله خشونت های مبتنی بر جنسیت مواجه استند، نیز کمک کند.
ما از سهم و مشارکت سایر اهدا کنندگان در قبال این پاسخ بین المللی استقبال می کنیم و از دیگران نیز تقاضا بعمل می آوریم تا در امر رفع نیازمندی های فوری بشردوستانه افغانستان، از کمک های سخاوتمندانه شان دریغ نورزند. همسایگان افغانستان میزبان یکی از بزرگترین و طولانی ترین جمعیت پناهندگان در جهان بوده اند. ما از کشورهای میزبان برای تعهد مداوم شان در قبال مردم افغانستان تشکر می کنیم و از آنها می خواهیم مرزهای شانرا به روی افغان های که در سدد حمایت بین المللی استند باز نگه دارند و با شرکای خود در تلاش هستیم تا به کشورهای میزبان در این راستا، کمک کنیم.
ایالات متحده امریکا برای سالهای متمادی، حمایت از عودت کنندگان، پناهندگان و بیجا شدگان داخلی افغان را در اولویت قرار داده است. چگونگی تعهدات پایدار ما پس از خروج نیروهای نظامی از افغانستان کاملا واضح است. ما همچنان از طریق ابزار کاملا دیپلوماتیک، اقتصادی به کمک های خود جهت حمایت از یک آیندۀ صلح آمیز و پایدار که همه افغان ها خواهان و شایسته آن استند، ادامه می دهیم. ما از رهبران دولت افغانستان و گروه طالبان تقاضا می کنیم که تلاش‌های شانرا جهت رسیدن به یک توافق سیاسی و آتش بس دایمی تسریع بخشیده و به درگیری‌های چهل ساله پایان دهند تا پناهندگان بتوانند به شکل مصئون به خانه های شان برگردند.
