تاسیسات زیربنایی برای خانواده‌ها، جوامع، ولسوالی‌ها، و ولایات همانند نیروی حیات مهم اند. از مناطق روستایی گرفته تا مراکز شهری، زیربناها در زندگی همۀ ما نقش داشته و از آن بهره می بریم.
زیربنای آبی، همچون مراکز تصفیه و نل‌های آب، به منازل و تشبثات ما آب آشامیدنی پاک را انتقال می‌دهد. بندها و کانال‌های آبیاری یکی از ضروریات زارعین برای تغذیۀ مردم این کشور می‌باشد. شبکه‌های تولید و لین‌های انتقال برق خانه‌ها و محلات کار ما روشن می‌کند، غذاهای ما را محفوظ نگه میدارد، و تلیفون‌ها و سایر وسایل برقی ما را چارج می‌کند. پایه‌های مخابراتی به مردم در همه گوشه و کنار افغانستان زمینۀ پیوستن با اقتصاد جهانی را فراهم می‌سازد. سرک‌ها و شاهراه‌های باکیفیت به ما سهولت ایجاد می‌کند تا عزیزان و اقارب خویش را که در شهر و یا گوشۀ دیگری کشور زنده‌گی می‌کنند، ملاقات نماییم، و در حمل و نقل اجناس و خدمات لازم برای همۀ ما از یک مکان به مکان دیگر، کمک می‌کند. در شفاخانه‌ها اعضای فامیل بیمار ما مراقبت و تداوی می‌شوند و مکاتب برای تمام افغان‌ها زمینۀ آموزش را فراهم می‌کند.
حداقل اینقدر گفته می‌توانیم که همۀ ما برای زنده ماندن به تاسیسات زیربنایی نیاز داریم.
اما، در این اواخر، ما شاهد تخریب تاسیسات زیربنایی در سراسر افغانستان هستیم. تنها در ماه می سال روان، ما گواه یک موج بزرگی از ویرانی بودیم. در نتیجۀ تخریب ۲۰ پایۀ برق، هزاران خانواده در کابل بي‌برق شدند. یک پایه پل در شاهراه کابل-جلال آباد منفجر شد که باعث مختل شدن رفت‌وآمد باشندگان ولسوالی‌های سرخرود، خوگیانی، شیرزاد، و حصارک شده است.
همۀ اینها فقط در جریان یک ماه اتفاق افتاد. حکایات هم مانند در ولایات دیگری چون بغلان، غزنی، هلمند، هرات، کندز، و وردک نیز آشنا است که جوامع بی‌شماری را متأثر و روند زنده‌گی مردم را مختل ساخته است.
تخریب تاسیسات زیربنایی به هیچ کسی کمک نمی کند. این کار فقط رنجی را که نمیتوان با الفاظ بیان کرد به میان می‌آورد.
حکومت افغانستان می داند که وقتی برق‌ها میرود، وقتی که مردم نمی توانند از یک ولسوالی یا ولایت به ولسوالی یا ولایت دیگری سفر کنند، یا وقتی که والدین نمی توانند اطفال‌شان را به دلیل نبود تعمیر به مکتب بفرستند، همۀ ما زیان می کنیم.
ناگفته نباید گذاشت که فداکاری و تلاش‌های شجاعانۀ انجنیران و کارکنان فنی د افغانستان برشنا شرکت برای ترمیم خستگی ناپذیر و بازگرداندن جریان برق به حالت عادی آن در کمترین زمان ممکن، قابل قدر است. حکومت افغانستان همراه با کارکنان فنی شجاع تلاش کرده اند تا تاسیسات زیربنایی تخریب شده را به اسرع وقت – بعضاً فقط در طول یک روز- ترمیم و بازسازی کنند. هنگامی که در ماه اکتوبر سال ۲۰۲۰ در ولسوالی زنده‌جان ولایت هرات یک پایۀ برق تخریب شد، د افغانستان برشنا شرکت توانست که روز بعدی پایۀ تخریب شده را ترمیم و جریان برق را به حالت عادی برگرداند. این نشاندهندۀ تعهد حکومت در راستای ارائۀ خدمات حیاتی به مردم افغانستان، بخصوص در این زمان دشوار، می‌باشد.
حکومت افغانستان تلاش می‌کند تا ۵.۸ کیلومتر سرک اسفالت را در ولسوالی ده سبز ولایت کابل که سرک خواجه چاشت را با مدرسۀ الله گل مجاهد وصل خواهد کرد، احداث کند. به حمایت مالی حکومت، کار بازسازی کانال سه کیلومتری اجمیر در پلخمری اکنون به اتمام رسیده است. توربین‌های آن ظرفیت تولید هشت مگاوات برق را داشته که برای تأمین انرژی برای بیش از ۱۰۰۰۰ خانه در یک سال کافی می باشد.
حکومت همچنین بخش خصوصی را در تکمیل کار ساخت‌وساز مخازن آب، کانال‌ها، و سیستم‌های آبیاری به گونۀ موفق دخیل ساخته است، طوریکه در همین اواخر در ولایات خوست، پکتیا، و لغمان هزاران خانوادۀ را که تأمین معیشت زندگی شان به آب وابسته بود، حمایت کردند.
من از حکومت افغانستان سپاسگزاری می‌کنم و از تمام انجنیران، کارکنان عملیاتی، رانندگان، و تیم‌های ترمیم به‌خاطر تعهد ایشان در فراهم آوری مزایای مزیدی زیربناهای مطمئن برای مردم این کشور، قدردانی می‌کنم. بدون تاسیسات زیربنایی، هیچ کسی برنده نمی شود. با تاسیسات زیربنایی، افغانستان و مردم آن میتوانند که برای دست‌یابی به ظرفیت عالی‌خویش پیشرفت کنند.
