نمایندگان خاص و نمایندگان کشور های جهان در امور افغانستان – استرالیا ، کانادا ، اتحادیه اروپا ، فرانسه ، آلمان ، ایتالیا ، ناروی ، سویس ، بریتانیا و ایالات متحده به تاریخ ۲۰ فبروری سال ۲۰۲۳ طی گرد همایی در مورد وضعیت جاری افغانستان باهم گفتگو نمودند. نمایندهٔ خاص سرمنشی ملل متحد برای افغانستان ، ریس هیئت معاونت سازمان ملل متحد برای افغانستان ، رییس دفتر سازمان ملل متحد برای هماهنگی امور بشردوستانه (OCHA)برای افغانستان و گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان نیز به عنوان ناظر ین در این نشست شرکت و حضور داشتند .
نمايندگان و نمايندگان ویژه در امور افغانستان:
1- افزایش تهدیدات روز افزون امنیتی و ثبات در افغانستان و بدتر شدن وضعیت بشری و اقتصادی عمیقآ نگران کننده می باشد. در حال حاضر بیشتر از ۲۸ میلیون افغان نیاز به کمک‌های بشری دارند که بیش از نصف آنان را زنان و کودکان تشکیل میدهند و شش میلیون جمعیت دیگر این کشور در یک قدمی قحطی قرار دارند.
2- تاکید روی اینکه پس مسلط شدن طالبان درماه آگست 2021 در مورد بدتر شدن و نقض مکرر حقوق بشر، آزادی‌های اساسی افغان ها ، به ویژه حقوق زنان و دختران، همچنین اعضای اقلیت‌های قومی، مذهبی و سایر گروه‌های دیگر محدود شده است و آنها را به حاشیه رانده اند.
2.1- تصمامیم طالبان در ماه دسمبر 2022 مبنی بر محروم کردن زنان و دختران از حق تحصیل در پوهنتون ها و کار در نهاد های غیرحکومتی خارجی ، نقض و اعمال محدودیت‌ها زیان آور دیگربر فرصت های زنان در برابر حقوق شان، همچنین پس از تسلط طا لبان بر افغانستان در ماه اگست 2021 آنها دروازه های مکاتب متوسطه را بروی دختران بست و زنان را از تمام عرصه زندگی عمومی حذف نمودند ، که همه این اقدامات از سوی این نمایندگان شدیدآ محکوم گردید.
2.2- این همه تصامیم نه تنها حقوق و آزادی های زنان افغان را تهدید میکند ، بلکه در صورتیکه نیمی از جمعیت کشور از یک مشارکت معنا دار حذف گردند، توسعه اجتماعی و اقتصادی کشو ر که همه به آن نیاز مبرم دارند شدیدا متضرر خواهد ش. همچنین با تاکید بر اینکه در صورت اعمال سیاست ها و یا هم اقدامات تبعیض آمیز ، کمک های بشر دوستانه نمی تواند به طور عادلانه یا موثر آن به دسترس مردم قرار گیرد .
2.3- درخواست مبنی بر لغو فوری همه محدودیت‌های غیر قابل قبول ، زیرا اعمال چنین محدودیت مانع فراهم نمودن بسیاری از کمک‌های بشر دوستانه برای آنعده افغان‌ها که به آن نیاز مبرم دارند، می شود.
3- طالبان مسوول بدتر شدن وضعیت اقتصادی و بشردوستانه در افغانستان می باشد. طالبان در قبال بهبود بخشدن وضعیت اقتصادی در آن کشور مسوولیت دارند. همچنین روند پاسخگویی به نیاز مندی های مردم افغانستان باید از دغدغه های اصلی طالبان باشد، نه اعمال وضع محدودیت‌ها.
4- افزایش تهدید ها جدی از سوی گروه های تروریستی در افغانستان مانند شاخهٔ خراسان داعش ، القاعده ، تحریک طالبان پاکستان و سایر گروه‌های تروریستی دیگر امنیت و ثبات را در داخل کشور، در منطقه و فراتر از آن به شدت تحت تاثیر قرار داده وعمیقآ نگران کننده می باشد و از طالبان خواسته شده تا بر تعهدات خویش عمل کرده و زمنیه پناهگاه امن را برای این گروه ها فراهم نکنند.
5- تاکید بر دستیابی به صلح و ثبات در افغانستان مستلزم گفتگوی ملی معتبر و فراگیر بوده که از طریق آن نظم قانون اساسی با یک نظام سیاسی همه شمول و فراگیر ایجاد گردد.
6- با تاکید روی این که شورای امنیت سازمان ملل متحد توقعات جامعه جهانی را برای طالبان در قطعنامه 2593 شورای امنیت سازمان ملل متحد ( سال 2021) صریحا واضح نموده بود و ضمنآ در قطعنامه های متعاقب این سازمان تذکز داده شده است که صلح و ثبات در کشور و عادی سازی روابط با جامعه جهانی حیاتی پنداشته می شود. (1)- تلاش کامل برای اطمینان از اینکه قلمرو افغانستان برای تهدید یا حمله علیه هیچ کشوری از آن استفاده نمی شود ، و ضمنآ پناه دادن و یا هم زمینه آموزش تروریست ها، یا برنامه ریزی و همچنین تأمین مالی اقدامات تروریستی از آن قلمرو استفاده نمی شود. (2) دسترسی بدوق قیدو شرط و مصون برای سازمان ملل متحد و نهاد های بشردوستانه جهت ارایه خدمات و کمک.(3) احترام به حقوق بشر همه افغان ها از جمله زنان و اعضای گروه های اقلیت . (4) پیگیری حل و فصل سیاسی و تطبیق حاکمیت قانون توام با مذاکرات فراگیر البته با مشارکت کامل، برابر و معنادار حضور زنان (5) و اجازه مصون و آزاد برای کسانیکه می خواهند به خارج از کشور سفر نمایند.
7- از کار و فعالیت های ملل متحد و ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد قدر دانی بعمل آمد ، ضمنآ از کار و فعالیت های مهم و ویژه دفتر یوناما ، بانک جهانی ، بانک انکشاف آسیایی و بسیای از نهاد های غیر حکومتی بشر دوستانه دیگر که به ارایه کمک و حمایت از مردم افغانستان در یک حالت بحرانی بسیار دشور اجتماعی و انسانی ادامه میدهند ، نیز ملاحظات صورت گرفت.
در عین حال تاکید بر آن گردید که سازمان ها غیر حکومتی می توانند تا تصامیم عملیاتی خویش را مطابق با اصول و استوار با طرز الالعمل کمیته دایمی بین الاسازمانی و اصول اهدا کنندگان و همچنان مطابق با ارزیابی مربوطه با در نظر داشت شرایط مصون و امنیتی در کشور، اتخاذ کنند.
8- روی ضرورت ادامه کمک به افغان‌هایی که از اثر این بحران انسانی رنج می‌برند البته با توجه به افراد آسیب‌پذیر از جمله زنان ، کودکان ، اعضای اقلیت‌های قومی و مذهبی و خانواده‌های که زنان سرپرست آن اند ، روی آن تاکید صورت گرفت. ضمنآ در مورد کمک های بین المللی به افغانستان اشاره گردید که به نفع مردم افغانستان است و این کمک های باید بدون هیچ گونه مداخله به د سترس قرار گیرد و همچنین خاطر نشان گردید که این چنین اقدامات نشانه پیشرفت در عادی سازی روابط با طالبان نیست.
9- تاکید بر لزوم دید تداوم تعامل با کشور های همسایه و سایر کشور های دیگر در منطقه برای ایجاد همآهنگی بیشتر و گسترش روابط عمیق جهت رسیدگی به وضعیت در حال توسعه در افغانستان، از جمله مبارزه علیه تهدیدات احتمالی که امنیت و ثبات منطقوی را به مخاطره بیآندازد و از افغانستان سر چشمه گرفته باشد. همچنین از تلاش های اکثریت کشور های مسلمان و سازمان همکاری اسلامی در تعامل با طالبان در رابطه بر حقوق زنان قدردانی صورت گرفت و ضمنآ از رهبری آنها در مورد مسایل مانند دسترسی به آموزش و تحصیل که از خویش ابتکار نشان داده اند، استقبال گردید .
10- وضعیت و تحولات در افغانستان باید به گونه جدی و متداوم تحت نظارت قرار گیرد ، هماهنگی میان اعضای جامعه جهانی البته با توجه به تحولات آینده در افغانستان و با در نظر داشت منافع مردم افغانستان حفظ و تقویت گردد.
11- از کشور فرانسه در راندازی و مشوره دهی که میزبان این نشست بود ، ابراز امتنان و قدردانی گردید و همه مشتاقانه منتظر برگزاری مجدد چنین نشست از سوی نمایندگان ویژه در آینده نزدیک استند.
